Prangalı Hasret Şiiri - Sinan Bayram

Gecenin ucunda sessiz bir çığlık,
Dökülür yıldızlar, içimde fırtınan.
Bir zincir gibi çökmüş omzuma yokluk,
Adını anarken titrer dudaklarım.

Sana susmak bile yangınken artık,
Zaman kör kuyularda ağlar dağ gibi.
Bir yarım heceyim, eksik ve ıssız,
Sensiz her nefesim dar, ağır, sanki.

Hasretin boynumda pranga misali,
Ne yürüyebiliyorum ne durabiliyorum.
Gözlerin bir deniz, ben kıyısız mahkûm,
Bir bakışınla yanıyor, çözülmüyorum.

Ay rüyama düşer seninle ıslanır,
Gönlümde saklı kalan son cümlesin.
Bir ömrü adadım suskun yâr uğruna,
Sen gittin, ben içimde sürgündeyim.

Sinan Bayram