Ne?
Ölmüş mü?
Aman!
Ne zaman?
Nasıl olur bu, nasıl?
Daha dün gördüm onu.
Gelip geçti önümden süzülerek,
Selam verdi, sohbet ettik bir fasıl.
Vah?
Vah ki ne vah!
Arkasından yas tutuyoruz gidenlerin.
Ağlamaktan pas tutuyoruz.
İçin için çürüyoruz aralıksız üzülerek.
Eyvah!
Bak içim cız etti yine!
Birden hızlanıverdi kalbimin bileğindeki nabız.
Çırpındı garip.
Yana yana, bir o yana, bir bu yana.
Koşuşturdu telaşlı.
Sanki oğullar onun oğlu.
Sanki kızlar onun kızı.
Lakin bir ananın yufkasıyız hepimiz.
Pişmişiz.
Ne olur ölmesinler.
Ne olur ölmesinler.
Ne olur ölmesinler.
Bir şey söyleyin...
Kayıt Tarihi : 29.8.2020 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!