Gözlerinde bitirdim tüm acılarımı,
Gözlerinde buldum en derin dualarımı,
Melekler mi göndermişti seni
Yoksa sen mi bir melektin! ! !
Minicik ellerinde umutlarımı taşırdın,
Ve minicik bedeninle, benim yüreğimde yaşardın……..
Ne deli mavi sevdalar sarardı ruhumuzu,
Mart akşamlarının sancılı soğuklarında…….
Canımız yanardı belki,
Belki yüreklerimiz üşürdü.
Şiirlerimizle ovardık donmuş hislerimizi….
Ve yüreklerimizde yanan ateşe,
Beni bir ben bilirim,
Birde bilmediğimi zannettiğim bildiklerim…
Sokaklarda ağlayan çocuklara sorun önce,
Sonra kimsenin sebebini bilmediği
Bilinmezlilerle arayın beni; …
Beni bir ben bilirim,
Ay karanlık,
Zifiri bir gece,
Ve bizim ruhumuz tertemiz…
Sudan yeni çıkmış balıklar gibi sevgimiz……….
Nerede ruhumuz doyarsa orada güleriz………..
Ve biz, şiirlerimiz kadar hür,
Gökyüzünde bir çift bulut olsak,
Ne birleştirirdi ki bizi
Bırakmışken kuzeyden gelen soğuk rüzgara kendimizi…
Yağmur,çamur,kar,fırtına,
Nasıl gelirdik düşüncelerimizde aynı noktaya…
Yalnızlığımla tükettiğim hayatımın bir gecesini daha teslim ediyorum içimdeki azraile…
Ellerimi uzattığımda bir dost daha bulamamaktan korkan düşüncelerim ve garip ama kimseyi istemeyen ruhumla bir gecemi daha teslim ediyorum içimdeki azrail’e ve azrail’imin içindeki başı boş sensizliğime…
Uzun ve sonu olmayan bir koridora bakar gibi bakarken geçmişime,ansızın uzanıveriyor ellerim kulaklarıma,ve bastırıyorum kulaklarımdan gelen acı sese…
Hayır,olamaz diyorum,hayatım böyle bir boşluk olamaz…
Ve bu koridordaki gibi giriş ve çıkış kapıları olamaz diyorum hayatımda…
Kapılar,
Kaç mevsim geçti bilmiyorum,
Aynalar mı değişiyor
Yoksa eskiyen benim yüzümü?
Bu yüzüm bilmiyor sensizliğimi
Diyemiyorum….
Çünkü geçen yıllar ve değişen yüzüm
Bir birikmiş ömrü vardı,
Birde sigarasının külü…
Bir birikmiş ömrü vardı
Yaklaşık otuz bir sene…
Bir kül tablası kadar dolumu geçmişti
Yoksa bir boş sigara paketi gibimiydi….
Çözemedim seni,
Ne gerçeklerimde,Ne rüyalarımda
Çözemedim seni,
Ne sevdalarımda,ne yarınlarımda…
Her sorduğumda seni kendime
Kendimle yüzleştim
Bir gün batımı sessizliğini bozdu,
Umutsuz bir haykırışa gelen ayak seslerin…………
Kopartıverdi benliğimi ki,
Benliğim,
Bir kör kuyuda kaybolan
En içten deliliğim………
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!