İnanmamıştım hiç öldüğüne,
Ki,
Naşını gördüm,
Naşındaki gözlerini…….
Belki de ilk defa bu kadar mutlu,
Bu kadar dünyadan umutlu,
Gömdüm sevdalarımı
Karanlık bir gece yangınlarındaki
Kızıl alev rengine….
Ne sevmeyi bildim,
Bir insanı,
Bir hayatı sever gibi,
MERHABA…
Ve yine umutsuz bir sabahın
Karanlık gölgesinde
Güne ‘merhaba’dedim…
Güneşin bile doğmak istemediği bir sabaha
Bulutların çıkmaya korktuğu,
İsyanım,
kalbimin ezilen parçalarının
üstünü örtüp,
sessizce susmak oldu sadece...
belki güneşli bir gün daha vardı
ama ben bunu hiçbir zaman göremedim!
Hep doğduğum günlerde kaybettim seni…
Ve her seferinde acılı bir doğum arkasından,
Ve her seferinde sancılı bir terk edilişle…
Hep doğduğum günlerde kaybettim seni,
Her büyümenin arkasından gelen çığlıkla,
Her yeni bir doğum gününde,
Sıla uzakmış,
Hasret kurakmış,
Dostun her kelimesini yalan kuşatmış,
Ömür,dört yanı sarılmış
Kahpe tuzakmış,
Söyle yalan mı ölüm,
Sevgisizliğinin gölgesi düştü yüreğime…
Kimsesizliğim,beynimi darma duman etmiş
Hırçın atlar gibiyken,
Korkaklığım,
Pençelerini geçirmişken bütün benliğime
Kuytusunda kaldım, unutulmuş aşk şarkılarının…
Kapat gözlerini,
Duymasın ruhun…
Uzat ellerini
Avuçlarında kusurum_______
Örümcek ağlarına son zerrelerini bıraktığım
Kinim,
Gidişinin ardından vurgunlar yedim,
Yüreğim sızladı için için……
İçimden neler geçti,
Neler geçmedi bir bilsen……
Sol yanım sızladı derinden……..
Ve sol yanım bölündü
Varlıkla yokluk arasında,
Umudun yitip gittiği zamanda
Gökyüzünde olmak vardı o anda….
Gökyüzünde bir teyyare! !
Uçup gitsem kanatlarımı takmadan,
Uçup gitsem umuda doğru….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!