Sadece sen anlayabilirsin... beni sen bilebilirsin.
Vurursan sadece sen vurursun.. merhametimden.
Kör kuyularda bilenmiş keskin bıçak;
Tekamülün meyvesi
Ne olur gitme ölüme...
Kendini bulmadan gitme.
Hüzün doluyor gözlerimin içine gecede
Sanmaki gün doğunca geçiyor
Kendime seni sakladım sevdiğim
Yüreğim kocaman bir senin içine düşüyor
Yağmurlar yağıyor geceye ,damlaları ise yüreğime
Vakit gece yarısına beş kala
Yüreğim bütün özlemiyle yaz akşamlarında
Gözyaşlarım çoktan terketti beni
Şimdi ne sen varsın nede senden kalanlar
Az sonra güneş doğacak
Uyusun Kemancının titreyen sesi
Herşey eskisi gibi olsun bu sabah bu gecede
Moda'da üç katlı ahşap bir Villa'nın;
Ağa'pianın en çekici köşesinde;
Taş plakta sesi meyhane,nefesi ise huzur kokan;
Tanju Okan'ın sesi..
Gözlerine baktığımda;
sürgünler
Bakamadığımda ise kızıl gün sustu...
Geriye kalanlar da ise
Her şey ne kadar sonsuz olabilirki..?
Hangi bahara yüklemiştim
Kimbilir ben bu bakışları
Kardelen dönmüştü yüzünü
Güneşe tutkun….
Tomurcuklar vardı, oysa dallarda hatırlanan…
Yağmurlar üzgün yağmasaydı,
Sadece şiirlere sarıyorum gözlerini
Gözlerimin önüne sığdıramadığımda
Eksik her yanım..
Yoksan eksik kalıyorum
Yoksan adsız birşeyler çoğaltıyorum
Dünden gelen bir deniz
Senden hala haber beklemek
İzimi sürsem
Solmazdık birer birer
Bütün zamanlarda
Mavimiydi
Neye hapis olduğumu bilmeden
Tüm benliğimi kapattım.
Yine suskun.. yine yorgun..
Kirpikler de isyan.. yine.
Adım adım...gözlerimde Adın
Tek bildiğim;
Hakkını helal et demiyorum,edemeyeceğin kadar çok hakkın yüreğimde.
Ortasında tam hayatın en olgun,
En ölüme uzak vaktinde
Şehrin en kuytu köşesinde; tespit edeceksin ölüm bakışımı
Can desen can değil,Canan hiç olamamışım.
Ağlamaklı bir akşam üstü kayıverdim avuçlarından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!