Peronlar dolusu pişmanlığı
ruhsuz bedenlere yüklüyorlar
ışık hüzmesi girmeyen demir yığınları
buharlaşıyor haybeye pencereler
camlar ardından ölü bir balığın bakışları
andırıyormuşçasına bakıyor tüm gözler
hıçkırık sesine karışıyor iken siren
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta