Garsonları sessizliğin yırtıcı kuşlarını havalandıran servisleri çıldırtan
Beklediği gelmeyen uçurtma çocuksulluğu istasyon ardiyelerinde koşulu tay
Dağlar
Susmuş bir yağmuru saklıyor sis perdelerinin arkasında dumaaaan duman
Sanki bir yerleri yanıp yıkılıyor içi acıyarak gözyaşının
Gittiği her yerde kendini bulamayan uçsuz bucaksız belalı
Hem de masum yavrucuk
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta