Eski bir pencere değil mi ki bu önümdeki
Niyeyse öylece dalmış hayran bakıyorum
Ömrümde gördüğüm en güzeli olmasa da
Maziden hafızalara kazınmış eski İstanbul`da
Yansıyan aksimi görüyorum gün batımında
Pencere demirleri ne zamandan kalmışsa
Boyası kalkmış pastan çürüyüp sararmış,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta