İlk kez duvarların ne denli konuşkan olduğunu gördüm.
"Selam" dedim. "İlk kez karşılaştık senle, tanışalım istersen"
Ses gelmedi. Bir müddet oturdum, iskeleti demir oturağı ahşap bankta.
Tekrar "merhaba" dedim. Yine duymadı beni.
Yırtık battaniyeyi çektim üzerime, uzandım dibine...
Gözümü alamıyordum, ondaki yirmi beşe yirmi beş pencereden...
Bankın ahşaplarından biri gevşemiş, döndükçe ses yapıyor...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
