Ömer Kılıçay - Pencerenin ışığı Şiiri - ...

İlk kez duvarların ne denli konuşkan olduğunu gördüm.
"Selam" dedim. "İlk kez karşılaştık senle, tanışalım istersen"
Ses gelmedi. Bir müddet oturdum, iskeleti demir oturağı ahşap bankta.
Tekrar "merhaba" dedim. Yine duymadı beni.
Yırtık battaniyeyi çektim üzerime, uzandım dibine...
Gözümü alamıyordum, ondaki yirmi beşe yirmi beş pencereden...
Bankın ahşaplarından biri gevşemiş, döndükçe ses yapıyor...