Nurcan Mut - Penceremden Bakarken Şiiri ...

Penceremden Bakarken
Bugünlerde her köşe başında beni buluyorum.

Önce küçük bir kız çocuğu annesinin eteğinden korkuyla tutup, yeşil bir arabanın içindeki tahta kutuya bakıyor; herkes ağlıyor. Neden? Giden kim? Gelecek var mı? Bilmiyor. Dualar duyuyor ve ölülerin ruhuna El-Fatiha! Un ile yapılmış bir şey yiyorlar. Neden ki? Ev neden kalabalık? Küçücük gözleriyle etrafa bilmezlikler saçıyor.

Başka bir köşede o küçük kız acı içinde ağlıyor, ağlatılıyor. Nedenini kimse bilmiyor, kimseye bir şey anlatamıyor. Çünkü kendi de anlamıyor...