Bir pencere önü yalnızlığı bu, anlatayım dinlersen, anlatayım anlayabilirsen.!
buğulanmış camlar, perdeler sonuna kadar açık. gözlerimde cemâlin bir serap gibi ap açık.
öyle bir bekleyiş ki bu nefesim daralıyor,
sonra penceremi açıyorum, bir nefes sen umuduyla, ayaklarıma damla damla yağmur dökülüyor. ve sonra üşüyorum. kapatıyorum penceremi ve yine nefesim daralıyor boğuluyorum..
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta