Unutmam mümkün değil o içten gülüşünü,
Bazen hüzünlenerek boynunu büküşünü,
Öptüğüm ellerinden cemreler döküşünü...
...........Gönlüm hicranı yaşar şimdi yalnız başına
...........Dayanabildiğince zamanın akışına...
Gün oldu, bulutların üzerinde dolaştık,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
