Pembe buğulu akşamlar da
Sevdan süzülürdü penceremden içeri
Irmak olup usul usul akardı
Başım göğsünde sevip okşar
Sarsardın titreyen bedenimi
Eritirdin buz tutan yüreğimi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
