Pek Şiiri - Manolya Şiir

Filizlenir mi güneş görmeyen çiçek
Meyve verir mi dalı kırılan ağaç
Sevgiyi edepsizlik zanneden
Aşkı bilir mi?

Bu kadar nefretin arasında
Hüzün çiçekleri yeşeriyor şimdi
Kaldıralım başımızı gökyüzüne
Veda kuşlarına el sallayalım
Geri dönülmez yollara
Kaybedilen duru arı pak ruhumuza
Kaybettiklerimizin mezarına
Bir karanfil atalım.
Gün bitsin... ay bitsin... sene bitsin
Biz de bitelim