Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Bir şehrin tozu, ipek bir perdeye yapıştığında
renk parlak kalır, hakikat matlaşır.
Aynaya her dokunuş, yüzü değil, suyu dalgalandırır
su durulmadan, dibe bakılmaz.
Gül bahçesinden sürgün edilmiş bir genç kadın,
adını kendi sesinden saklarken,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta