Patika Şiiri - Hüseyin Aktaş

Sessizlik sahadan yavaş yavaş geçti
Yahuda misali sinsilik içinde
Her bıraktığı iz yeni bir lelekeyi,
Büyüttü sahada serseri gün ile

Gelecek adımlar, dolanbaçlı yolda
İz bırakmadan o sinsi sessizliğe
Ve arkasında o bekleyen acıya
Yaklaşır habersiz gülen bir yüz ile

Kadit olur yerle göğün arasında
Giden gülen çehre varılan o yerde
Herkes yalnız durgun, sessizlik sahada
Yahuda misali pişmanlık içinde

Bir hayâl bekliyor gözlerin önünde
Ve bir an yürüyor geçmiş patikada
Neden böyle, neden ben acı içinde?
Lakin devamlı yürüyor o hep böyle

İşte son bir bölüm ne acı ne keder
Yalnız ona değil bilir suskun makber
O sessizlik, acı yine de önünde
Dost olmak gerek o yalnız makberde