Ömür çıkınından sarkmaya başlayınca güneşin eli
bir umut fiyaskosudur anla ki daldığın sev da gölü:
pervazı aşınmış kapının önünde üç-beş nöbeti! ..
Eski tadı yok girişin ve çıkışın, gülüşün ve ağlayışın;
coğrafya dersinde tırmandığım tepeler bile aşınmış,
haberi yok elimin ayasında esen heves yelinin! ..
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta