Parmakların sözcüklere köprümüdür
yoksa
parmakların köprüyken dudakların mı
sürtündü geçti bedenimden
ya kalbinin suskunluğu
Kör kuyudan sözcükleri çeken kimdi?
ve suratımıza asılan endişe
ve endişeden düşen bir kaç buse;
düşten düşe düş gibi
en tutsak yanımı
terkederken dostluğa
Ki
kalbimde
nehirler yırtılır.....ki
sen kalbimin
diğer yüzünde özgürsün...
...
Kayıt Tarihi : 21.10.2003 21:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!