Sevgiyle başlayıp, sevgiyle çoğalan
Bir perde tutsun bizi gelinciğe göçebe, bir posta götürsün gerekirse fizana
Portakallar şayet dallarda mahsule ererse
Düğün oldu sansın güneş kendine
Sakın ışıklarını karartmasın ay
Ihlamur dallarında rüzgarın arzusudur saklambaç
Küsmesin sakın makamı mahmur
Kırık keman tellerinde unutulmuş bir sopranonun sesi
Köprüyü karşıya geçirecekken tam nehir
Gülen klarnet çalacaktır daha kehribar sesiyle geç akşam
Ve bardaktan boşanırcasına çıkagelip de yağmur
Kıyıdaki sulara pencereden yansıyan yakamozda buzkıraraktan
Son lambalar sönecek parkta
Sessiz siren saatiyle şehre uzaktan
Seyfi Karaca..........Ocak / 12
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 16.1.2012 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!