Park, banklar, insanlar, ağaçlar ve güvercinler...
Oturuyorum...
Böyle bir ortamda birini hayal ederek zaman geçiriyorum:
Karşıda oturana bakarken, “hayal ettiğim insan bu olsun” diyorum;
Kumral uzun saçlarını bağlamış,
Yarı çıplak ayaklarla gelmiş parka.
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta