Düzlemsel bir boylamı olmalıydı yalnızlığın.
Kargaşık burgaşık,öyle eğri büğrü değil.
Ensemde bir ses solumalı,şöyle buz gibi.Orada kopmalı film,ya da o özlü nakarat gelmeden yarıya ortadan kaldırılmalı durdurulmazlık.(Eşitlik...)
Devreye küçük adamlar girmeli sonra sırasınca.
Karamsarlık; bir boncuk dizisi olmalı gölge kayboluşlarda.
Kopup dağılmalı önemsiz bir dokunuşta ipler beynimde ve sonra da adı konmalı belki belirsiz şairliğimin.
Dercesine; kime ne...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.