Çoğu aşığın tek isteğiydi belkide bir papatya yaprağı.
Ya da yazılıp ve bir daha silinmemek hatıralardan.
Yeri geldiğinde kirpik olmak,akan göz yaşını tutabilmek için.
Kararlı kararsız ağlama deyip teselli vermek.
Ağlamasını ne kadar çok istemese bile yürekten.
Sırf o ağladı diye ağlayasının geldiğini gizleyebilmek.
Onun da kendi yüreğinde senin yandığın gibi yandığını bilmek.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta