Sabah bir hoş baktı sevgili dedim: “Usandı besbelli.”
Çıktım hemen avluya, bir papatyacık bulmağa.
Buldum bir papatya başladım çiçeklerini yolmağa;
Seviyor, sevmiyor; seviyor, sevmiyor saymağa.
Bir yandan da diyordum ne yaptım da ne buldum?
Çıktı “seviyor” tamam, son çiçeği koparmam.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
