Papatya Şiiri - Enes Papağan

Güzelliğine saatlerce bakarım,
Bir şeyde söyleyemem karşında,
Öylece bakarım.
Söylediğin sözlerde takılıp kalırım,
Yine duraksarım uzaklara dalarım.

Ben gece vakti, parkta, ay ışığındayım,
Daha bitiremedim, hala sonbahardayım,
Gündüzleri düşünür geceleri ağlarım,
Söyleyemem de sevdiğimi, öyle bakma,
Yine beni sevdiğini sanırım.

Başkaları gibi değil,
Öyle masum seviyorum seni.
Tıpkı bir papatyanın suyu,
Bir gülünde dikenini sevdiği gibi,
İşte öyle masum seviyorum seni.

Belki ufak bir gülüşüne aldanmışım,
Gözlerine fazla dalmışım,
Beni sevdiğini sanmışım.
Ne kadar kötüdür,
İmkansız bir aşkın ortasında kalmışım...