Güneş ışığı omuzları eritiyor.
Toz toprak içinde,
Acılar devşiriyor;
Pamuk tarlalarında insanlar.
Dudakların bir ucunda umut bekliyor.
Bir öpüş ihtilal oluyor.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




harika...şiir işte şiir! görmemek için atılan toprakları püskürtüp yazıyorsunuz.doğuştan şanslıların rahatı kaçıyor.varsınız işte inadına...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta