Ne buldum diye sorup duruyordum kendi kendime,
bulduğum neydi ve önce kaybettiklerim ne?
Dahası önce kazandım mı? Kaybettim mi?
Onu da bilemiyordum, ta ki seni tanıyana dek.
O gülen gözlerindeki ışığın, oluk gibi kalbe dolması,
Öfkeli duruşunun ardından sevecen çocuğun bakması,
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
