VARYOK TÖZÜNDE NEFS
Ayrık fikirlerin kuyruğu sıkı düşüncelere kav
Nefs varolmakla gizli bir duyum sancağı
Duyu fillerin mağması
İçsel bir şekle,
Bizi hayatın hatlarına çeken raylı tren
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
...Her şey arayış içindi
Hiç sönmedi
Aydınlandım hasret hasret
Umut içimdeki
Hiç duraksamadan
Sorguladım, ama daima
Özün tözünü
Neden ben dönüştü
Neden olmasına
Derken ilahileşti fikirler
Başladı kendimde
Kendime başkaldırım
Bakmadım hiç geriye
Bakamazdım da
Yüreğimi yokladım da, buldum
Böyle başlar öyküm
di-ye-bil-dim ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta