Özümü eleştirim Şiiri - Değer Bil Uludağ

aslında biliyorum..
ve bilinmediğini sanıp da
sağda solda konuşan da benim yine:
'bir varlığa yaklaşıp, dibine varmanın
onun büyüsünü bozup
güzelliğini iç etttiğini'
bu koca hayat ağacının
dalları yani;,ilgilendiğim her konu
çıkıp üstüne ilerledikçe.. ta ucuna ...ucuna
hep eğilip bükülür oldu her seferinde,
çünkü yaşadım,
ve ne yazık
her gezindiğim dal da
kırılıp gitmişti en sonunda..
evet
son derece gafilce
ve düştüğüm yer ise..
bir alt dal oldu her defası..
bir de yetmez gibi
bunu başarı sanıp da
okşamıştım da gururumu!
ama şimdi nihayet
ayıldım da bu gafletten
bir karar verdim kendime
ya da daha doğrusu;
karar beni verdi!
yani ele verdi,
yaşadığım tecrübe;
yaptığım hataları ,
hatanın kaynağını,
ne yapmam gerektiğini..
evet..artık eğilmesini
hisseder hissetmez,
hafif hafif hoplamaya
zıplamaya koyulacak
ve yaylandıkça yaylanıp
çatırtıya bile fırsat vermeden
sıçrayacağım bir üst dala ..