İçine hüznün sancısı çöktüğünde,
Aldığın her nefes hançer olup bağrını deldiğinde,
Benim yüzündeki tebessüm solup gittiğinde,
Yokluğumu anlayıp özleyeceksin.
Geceler zifiri karanlık olduğunda,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta