Öyle bir an gelir ki istanbulu özlersin,
Ama şehri değil anılarını,
Yüzleri özlersin, kokuları,
Acıyı da özlersin sevincide,
Her anı özlersin.
...
Sonra durursun birden, sakinlerin,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Çağın surunun üflendiği vakittedir özlem.
Gün üstüne gün, sevgi üstüne sevgiyle.
Güzel beyaz ve bomboş vakitte.
Düşün körlüğü önündeki cümlede.
Ne karanlığın varışına, nede şafağın büyüyüşüne benzer.
Sana güç dua'ya göz at.
Bir b/akarsın herkes göçüp gitmiş.
Ama sen eylülsündür artık.
Dalını terk etmiş yaprak misali misafir.
Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta