Özlemek, bir kuş cıvıltısı kadar ferahlatıcı...
Bir deniz suyu kadar rahatlatıcı olması gerek.
Suyun toprak çatlaklarına sarılmasıdır, ve toprağın doymamasıdır. Kendine çekmesidir özlemek...
Güle yel, göğe ben değendir.
Berraklaşan göz ışığında yeri geldiğinde akandır özlemek.
Bazen anılara sıkışıp kalan, bazen de genzini yakıp çıkandır.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta