Sen hep içimde meltemler estiriyorsun
Yıldızların yürüyüşe çıktığı saatlerde,
Ne dağlar yerinde dururdu baktığım
Ne ağaçlar yürüyüp gitti uzayın derinliklerine,
Mahkûmdu dünya bu yolculuğa
Ve kader denilen şeydi çizilen boşluğa,
Sen bu kaderin bir yerinde duruyordun
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
