özlem dökülür geceye
hüzünlenir gözler yaşlanır
el gece güler
hava da zehir süzer ben solurum
yalnızlığımı çoğaltırım
korkularımda çoğalır
iklimler de zamana uydu
söz dinlemiyor boğulurum
manolyam kokuusunu
dökerdi sokağa
şimdi kokmuyor
beyaz teninde can bulurum
haziran kabardıkça
nemide yükselip yapışır
el kapı pencere açar
gün dışarda ben kapatırım
00:19 21.06.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 21.6.2009 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!