Özlem; parmak uçlarıyla dokunmaksa güneşe,
Uçmalı insan alabildiğine,
Uçarken kanatlarını yelevermeli...
Kutsal bir vadide,
Çıkarmalı benlik çarıklarını...
Sıyrılmalı ateş kokulu elbiselerden...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını