Ayrılıklardan doğan görüşme kavuşma duygusundan başka bir şey değil
Ayrılığa tahammül edememek mi diye düşünüyorum;
Özlem; içinde umut besliyor mutlaka
Telefonların çalması özlemi kamçılıyor sanıyorum ve bir tren istasyonu düşlüyorum
Özlemin başlangıcı olarak kalıyor belleğimde,
Soruyorum özlemin bittiği yer neresi…
Fren sesiyle egzoz kokusu bırakarak giden otobüsler görüyorum
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta