O eski mahallemin arnavut kaldırımlı taş sokakları
nerde şimdi?
Renk cümbüşü içinde güne merhaba diyen,
mis gibi kokan balkon çiçekleri,
Köşedeki fırıncıdan yayılan sıcak ekmeğin kokusu,
Çocukların havada yayılan neşeli sesleri,
O zamanlar kuşların bile bir başkaydı kanat çırpışı.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
YİNE TAM PUAN. TEBRİKLER.
KALEMİNİZ DAİM OLSUN!
ne güzel anlatmışsınız ,kimin özlemleri yok ki eski günlere,çocuktuk sorumluluk zinciri binmemişti üstümüze,geniş bir aile gibiydik tüm mahalleli herkez herkezi tanır selamlaşma ile sevgi sözcükleri ile geçerdi günlerimiz,ne güzel özlemimiz de mi,bizi az da olsa gülümseten...15,10,2006
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta