Gitsem şimdi çocukluğumun geçtiği o mahalleye
çocukken suladığım bir ağacın dibine otursam
selam versem önce
“beni hatırladın mı?” desem
sonra yapraklarını okşasam o ağacın tek tek
en üst dalındaki yaprakları bile
çürüyüp düşmüş yaprakları bile
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta