Özkan Özdoğan Şiirleri - Şair Özkan Özdoğan

Özkan Özdoğan

Ben bir zaman ruhuyum,
bir zaman
benim ruhumda yasaklı.
Gördüğünüzde sevindiğiniz
uçurtmanın kuyruğuyum,
karışmış düşlerinizin iplerine.

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

Gel güzel yıldız,
uzanalım kumlara..
Bilmezsin ne kadar derindir
baktığım yerden parıldadığın gökyüzü.
Denizin serinliği tutar mı
sonsuz evinin yerini?

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

bir ağacın köklerini
seksen yıllık toprağından ayırmak,
bir nehrin yatağına
tüm şehrin kirini boşaltmak gibi.
bir piramidin taşlarını
en dibinden oynatmak,

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

Gecelere sabah olmak varken
yarım kalan bir akşamın
son kadehi olmak;
bitmeyen bir şarkının
orta notası olmak,
gidilmemiş uzakların

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

Sık ağaçların arasından
belli belirsiz bir aydınlıkta
görmüştüm solgun ateşini.
Utangaç kıvılcımların
birer ateşböceği gibi
savruluyordu dört yana.

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

zor mu sanıyorsun ölümü,
bir uçurumdan düşmenin
ya da bir dağın altında kalmanın
ne kolay olduğunu bilmez misin?
aldığın nefeslerin
toplasan tek bir nefes ettiğini,

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

İnanılır bir var olma değildir,
gölgesini taşların üzerine düşüremeyen
ellerinin yerini almış düşünceleri,
koyu renkteki saçları,
tozdan,soğuktan griye dönmüş yüzüyle
ayakta durmayan çalışan adamın

Devamını Oku
Özkan Özdoğan

Akşamı geçeli vakit çok olmuş;
saate bakmayalı gibi.
Telaşla örtülü üzerim,
griye çalan alelade bir siyah-
günlerin ardındaki tortu aklımda.
Sayılır mı hayat

Devamını Oku