Özgürsün Şiiri - Kasım Kobakçı

Sonsuz döngüden, bir geleneksin sen insan,
Çıkardığın, giydiğinle, özgürsün sen insan.
*
Günlerin, haftaların, mevsimlerin ve yılların,
Çamaşırların, ipliklerinle, özgürsün sen insan.
*
Çorabın, pantolonun, gömleğin ve kravatın,
İpeklerin, pamuklarınla, özgürsün sen insan.
*
Akşamın, sabahın, öğlenin ve gecenin,
Yeni başlangıçlarınla, özgürsün sen insan.
*
Bıraktığın izlerinle, yaşadığın anların,
Yenilendikçe, temizlendikçe, özgürsün sen insan.
*
Sıcak, soğuk, ferah ve bunaltıcı anlarınla,
Her hissinle, her duygunla, özgürsün sen insan.
*
Kızıl, mavi, yeşil, siyah ve beyaz renklerinle,
Her an, her renkte, özgürsün sen insan.
*
Dün, bugün ve yarın,
Her birinde, yeniden doğan,
Hayatının her anından,
Sonsuzluğa yürüyerek, özgürsün sen insan.