asılı kaldı imalarımda hallerin
dere tepe kalbim duruncayadek
yılgınları tanımayınca hayat felsefem
ayaklarımda yığınlarca toprak tortusu
yabani otlarla kınalıyorum saçlarını
gözlerim yumulunca mışıl mışıl bir doğa kokusu
sana esirliğim özgürce...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var