... sonra çekiç, paslı çivinin başına vurmak için havaya kalktığında,
bütün saat kuleleri kendi geçmişini göstermeye başladı, nehirler durdu
ben meydanın ortasında dönüyordum, dört yandan rüzgarlar geçiyordu
rüzgarların sesi sanki, kıyametin öncesi, İsrafil’in borusundan geliyordu
ve parmak izimi taşıyan duvarlardaki sloganların, hepsi tutuklanıyordu
ve bir çocuk ağlıyordu, ben ağlıyordum, hem dönüyor hem ağlıyordum
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
