İnsanlığa seslenen ben,
Yeni kurban ben Özgecan,
Gökte yıldızlar ağlarken,
Katledilen ben Özgecan.
Çok ağladım ettim feryat,
Hiç duyan olmadı heyhat,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Teşekkürler Erdem bey.
Toplumsal bir rezilliğe dikkat çekmişsiniz. Tebrik ederim.
Gerçekten çok acı, bu suçu işleyenlerin insan olması mümkün değil, insan olmayı geçelim hiç bir yaratılmışın kendi türünden bir başka yaratılmışa hiç bir gerekçe ile böyle davranamaz. O günlerde bir süre gündemde kalıp daha sonra diğer olaylar gibi unutuldu.
Şiddet ve vahşetin son bulması dileklerimle şiirime ilginiz ve beğeniniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyor saygılarımı sunuyorum.
Yüreğine sağlık.
Şiiri beyen dedim ama olay acı ama siz güzel soatların unutmaması unutturmaması çok güzel.Yazan kalem lal olmasın üstadım.Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta