İşte yetimlerin yetimi oldum
Bir yandan el vurdu bir de sel vurdu
Daha gonca iken sararıp soldum
Bir yandan yel vurdu bir de gül vurdu
Ne umudum kaldı ne de gümanım
Aklım fikrim düşüncemle
Ben insanım hayvan değil
Yazmış mevlam o kalemle
Ben insanım hayvan değil
Hamurunda var çilesi
Önemi yok hiçbir şeyin
Beni benle yanlız bırak
İster mecnun deli diyin
Beni benle yanlız bırak
Kendim yaptım kendim yıktım
Geçti boşa bitti ömrüm
Bırak derdimnen öleyim
Daha nasıl sefa sürüm
Bırak derdimnen öleyim
El diyarı mesken olmaz
Nedendir yar yar nedendir
Eller güler ben ağlarım
Elbet çürür bu bedendir
Eller güler ben ağlarım
Yüce mevlam elbet kerim
Bir od saldın yüreğime
Bırak beni odlar desin
Yazık oldu emeğime
Bırak beni yadlar desin
Hüzünlerle geçti yıllar
Sever ise gönül candan cananı
Dikenler gül olur gönüller bülbül
Benim olsa candan getir yananı
Dikenler gül olur gönüller bülbül
Elesem dağları savursam yelde
Vakit tamam oldu yoktur zamanım
Gidiyorum işte kal güle güle
Gözleri yollarda kaşı kemanım
Gidiyorum işte gül güle güle
Uğradım yanına solmuş gülleri
Gülmek yasak oldu bize
Kurban olam kurban olam
Uyku girmez oldu göze
Kurban olam kurban olam
Gönül gamda yürek yasta
O sırma saçların dökme beline
Ben öldükten sonra kalmaz kıymeti
Değmedi ki bir gün elim eline
Ben öldükten sonra kalmaz kıymeti
Akarsa göz yaşım daha kurumaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!