Kollarımdan akan bu kaçıncı intihar
Geceler sessizliğimi kapatan bir yorganken
Hangi serum durdurur ırmaklar dolusu akan yalnızlığımı
Ayrılıklar suçiçeği gibi sarmışken aklımı
Ölümlerde savuracak haykırışlarım
Otuzuncu kulacımı atarken hayatın kollarında
Canım yanıyorsa seni canım bilişimdendir
Yorgunsam sana hiç durmadan koşuşumdandır
Hüzünlüysem üzgün oluşundandır
Yaralıysam bakışlarındandır.
Susuyorsam kendimi bilişimdendir
Her şeyi yazmıyorsam ıslandığımdandır
Bırak içinden geçenleri gökyüzüne söyle
Yüreğine ses ver onu her daim dinle
Bilmediğin soğuk düşlere gitme
Haksızlığa karşı dur hiçbir zaman susma
İnsanları maskelerinle kandırma
Yalnızlık mı kokar sadece sokaklar, ayrılıkta kokmaz mı sence
Bir sevgilinin bizden ayrılışına
Ardından bakakalmamıza, kahır yüklü göz yaşlarımıza
Bizim gibi şahit olmaz mı aslında
Yaşayan bir canlı değilmidir sizce başıboş
Sokaklar.
Değiştirmek istediğiniz ne var hayatınızda
Sorusunu bana sorsalar hiçbirşey derim
Hayatıma kaldığım yerden devam ederim
Daha çok şükrederim
Niçin değiştireyim
Bunlar bana zaten çok
Demir parmaklıklar ardında saklı kaldı sana özlemim
Farkında olmazsın içli bakışını yüreğime çekerim
Seni sevmediğim gün kimseye demeden giderim
Kırılmış söğüt ağaçlarında güneşi beklerim
Her susuşunda resmini yapar sergime asarım
Hangi zamandır bilinmez
Zamana inat edilmez
İsmi dillerde çözülmez
Yolculuk ne zamandır bilinmez
Makam nedir söz dinlemez
Çağrınca gelmez
Her türkü dinlememde sevdiğimin bakışlarını yüzümde hissederim
Uzaktır,aşılmaz dağlar vardır ama yüreğimde yaşar memleketim
Üzülürüm,ağlarım ama sevgiliyi yüreğimde yaşarım
Bir avuç su verir ölmüş bedenime yorulmayan türkülerim
Kimisi hüzünlü kimisi neşeli hepsini kabul eder yüreğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!