Bunca heybetinle hala dik duruyorsun
Savrulmamışsın ceviz ağacı
Gam yedin, keder gördün, hıçkırıklarla yoğruldun
Ak eller, kınalı eller, davullar gördün
Ölü kokusu çektin içine, ölü odasında bulundun
Sarı sarı, kara kara kuşların oldu
Bir gece geçeriz ömrün son durağından
Aldıklarımızı veririz hayata
Utanarak bakarız zamana
Silinir gideriz dimağlardan
Bir gece geçeriz ömrün son durağından
Senle yaşar yalnız ve öksüz kalmış hecelerim
Bakışlarınla karanlığa güneşi çizerim
En güzel türküyü senle söylerim
Her gül kokusunda seni düşlerim
Acıda olsa sevmenin şarabını kaçışlarında içerim
Sessiz bir şiir oluyorum bazen defterlerde
Bilirmisin acı var dokunduğum her bir hecede
Söylemek istediğim aslında tuttuğum nefeste
Unutmaya çalıştıklarımıda döktüm mahremime
Hikaye oluyorum kimi zaman sevdalı gözlerde
Soğukta kalmış ebruli yabancı düşlerde sararma kırçiçeğim
Yüreğinin kırık sandalında bana yer yok anlatma bilirim
Duruşlarımda sessiz koşan, zamana çizgi çeken edilgenim
Ben sana ve yüreğine dokunmaya çalışan naçizane beşerim
Naçar yüreğim sokak lambası kadar yalnızdır kırçiçeğim
Bir kadın sevdim uçurtmalarım yırtılmadan önce
Zifiri karanlık gözlerinde tek bir aydınlık aradım
Kendi adıma
Uzaklarda çok uzaklarda kaldı hasret duyduğum
Yıldızlar kadar uzaklarda…
Bir kadın sevdim hüznün harflerini öğrenmeden
Yüreğime ayrılıklar dokundukça her yer kararıyor
Sonra bir bebeğin cılız çığırtkanlığı gibi
Yaklaşıyor yalnızlık nefes almaya mecal bırakmıyor
Daha ölmedim ölümün tadını bilmem lakin ayrılıklar
Yüreğimde bir neşter izidir.
Sevdikçe gökleri çalınmış bir kuş oluyorum
Bir kadın düşlemek gerek
Yıldız kayarken gök kubbe altında
Esaretinde kalmadan ihanetin
Serçe özgürlüğünde severek maviyi
Usanmadan sevgiliden
Küçük dünyanda büyük hayaller kurup
Yüreklere bazen bir sözcük olarak giriyorsun
Bir yazıyı boydan boya kendinle süslüyorsun
Ayağına cam kırıklarının batmasından
Aynaların o güzel gözlerine bakmasından korkuyorsun
Herkese inat gülmeye çalışıyorsun
Papatyalarını yanından eksik etmiyorsun
Aslında uzak değildi sevda hiçbirimize
Kimimizin yüreğinde, kimimizinse alnında yazılıydı
Hep arar hep düşünürdük sevgiliyi
Hatta derin hülyalarda gönüllerin sultanı yapardık
Biran bile aklımızdan çıkmazdı sevgilinin gözleri
Hani göz diyorum ya; sanki bengisu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!