Ozan Ali Aydın Şiirleri - Şair Ozan Ali ...

Bak bahara döndü doğa
Erik çiçek açtı gel gel
Yüreğimde kara sevda
Cemre yere düştü gel gel

Edirne'den Kars'a deyin

Yüce dğ başına çadır kurdular
Yiğidim Mehmet'e pusu kurdular
Öz yurdumda bana kimlik sordular
Künyeler yazıldı mezar taşına

Geçmedi adıma bir satır haber

Ben çileli bir aşığım
Dertler bende elem bende
Yarına yoktur ışığım
Kağırt bende kalem bende

Usanmadım yaza yaza

günlerden cuma
kapı zili bir başka çaldı o gün
gelen postacıydı
bir mektup uzatı
her zamanki mektuplar benzemeyen bir mektup
harp başlamış cerp emri gelmişti askeri birliğimden

Çıkamaz olmuşum çarşı pazara
Yoksulluk başıma bela gardaşım
Çoluk çocuk giysi ister bu ara
Almamak içimde yara gardaşım

Ellerim boş eve nasıl gideyim

Son kez açıkldı hayat denen tiyatroda perdeler
Bu son oyun son alkışlar duyduğum
Malesef taşımıyor dizlerim artık beni
Hayat kısa roman uzun malesef

Aldığım bu son nefes,düğüm düğüm boğazımda

Aklıma işlendin bir kilim gibi a arim
Türkümüsün şiir misin saz mısın
Beni yad biliyor gavurun kızı
Çerkezmisin, Türkmenmisin,Lazmısın a yarim

Bülbülüm eyledin aklımı firar a yarim

Sevda bir yangındır sevda bir hardır
Aşk ile aşığı kör etmedimi
Toprak ana gibi sardı veyseli
Derdinden gözünü kör etmedi

İçirdi ferhada aşk ile bade

İçimdeki yangınları
Söndürecek dere varmı
Erim erim eriyorum
Ölmemeye çare varmı

İnlemekli kalem kağıt

Efkar sarar duman duman başımı
Dağlar size yazam kara sevdamı
Mecnun leyla için kendinden geçer
Yollar size yazm kara sevdamı

Semaha yükselir arşile başım