Kar eriyip nazlım, bahar gelince
Mevlaya selamın, çakar çiçekler
Toprağın döşüne, cemre düşünce
Mevlaya selamın, çakar çiçekler.
Uykudan uyanır, uyuyan doğa
Hele hallerimi, yazadur kalem
Gülünden uzakta öksüz bülbülüm
Dilimden düşenle söze dur kalem
Gülünden uzakta öksüz bülbülüm.
Karlı dağlar yüksek aşamıyorum
Ben bilirim Anadolu kokmayı
Türkü menem şiir menem saz menem
Birlik duasında zikir olur adım
Çerkez menem, Türkmen menem, Laz menem
Türlü türlü çiçek açar bağrımda
Gönül mutfağında pişmiyor aşım
Çok erken gelmiş bak ömrümün kışı
Hayra yoramam gördüğüm düşü
Rüyalarım sürgün yedi bu sene
Ne çok özlemişim karlı dağları
Bir güfte yazalım gülüm
Sen Kalem ol, bende kâğıt
Bir beste yapalım gülüm
Sen Türkü ol, bende ağıt
Türkülerde nakış nakış
Pencereden dalıp dalıp sokağa
Uzayan yollara bakar bu gelin
Yorganı yar diye alır nikaha
Hasreti koynuna sokar bu gelin.
Yârini yollamış gurbet ellere
Ellerine kına yakmış, anacığın
Gelin olmuş gidiyorsun, öylemi
Çeyizini bağlıyormuş, anacığın
Kız, yuvadan uçuyorsun, öylemi.
Yüzüğünü parmağına, takmışsın
Sevda bir yangındır, sevda bir hardır
Aşk ile aşığı, kör etmedi mi
Toprak ana gibi, sardı Veysel'i
Derdinden gözünü, kör etmedi
İçtirdi Ferhat' a aşk ile bade
Güzel şiirlerin şairi, Sazıyla sözüyle tam bir halk ozanı. Sevgilerimi saygılarımı iletiyorum.Başarılar dilerim.