ve Kızıl Sardunyalar;
Ölüme rağmen
bahçemde.
Bu çoğul yalnızlık,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
modern şiir, damarlarımıza kadar işlenmiş ışıktır.
sizin de tarzınız bu... kelimeler bir bir, anlam ordu ordu... tebrikler.
neden bilmem sanki bu şehir sizin şehriniz değil ve bir yolunu bulsanız hemen gidecekmişsiniz gibi şiirleriniz... çok güzledi teşekkürler
Harika, çok çarpıcı. Kutlarım. (10)
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta