Yalnızlık çoğu zaman etrafıyla değil, kendi iç dünyasıyla ilgilidir insanın.Kendisine duyduğu yabancılık ölene kadar terk etmez onu...Taa ki, kendisine ait pandorayı açmayı göze alana kadar.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Kavgamızda yanlızlığımızda kendimizle.Başarılar.
EVET İNSANIN BAZEN YAPISI GEREĞİ YANLIZ KALABİLİR,,GÜZEL ELİNE SAĞLIK,,
Yalnızlık ve yabancılaşma,modern insanın çıkmazı...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta