Her sabah gözlerimi simsiyah bir karanlığa açıp,
Yönümü sensizliğe döndükten sonra,
Sensiz geçirmek zorunda olduğum saatlerle cebelleşmek,
Sevip de sevilmemenin ağrısını uyanır uyanmaz göğsüme takıp,
İçime bir nefes acı çekmek...
Öyle zor ki...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta